آیا یکی از ایستگاه های زندگی را اشتباه عوض کرده بودم؟
زندگی ام کجا به گند کشیده می شد؟ کسی جایی منتظرم بود؟ لولا و سیمون و ونسون دلداری ام دادند،کمی به خودم آوردند،انگار به خیرخواهی آنها تن داده بودم.
وانگهی از هم خرده هایی گرفتیم و همه وانمود کردیم که متقاعد شده ایم.
چون به هر حال زندگی،بگویی نگویی،بلوفی بیش نیست،نه؟
میزِ بازی کوچک است،کارت ها ناقص،و آن قدر ضعیف دست آورده ای که رغبت نمی کنی بازی را تا آخر بروی...
+ گریز دلپذیر / آنا گاوالدا
